Un estilo con referencias asiáticas, en todos os sentidos, para avaliar as tendencias no deseño, industria e mercado procedentes da terra do sol nacente.
Xa sabes que me fascina o mundo de moda, pero no en cuanto a trapitos se refiere – iso tamén, pero ao simboloxía que se agocha tras moitas destas modas, tendencias , inspiracións, referentes, comentarios, estigmas o “locuras”. Es por ello que intento analizar cada temporada lo que se tratará de una “tendencia transitoria” o lo que representa algo más para el común de la sociedad. Non digo que unha cousa sexa mellor que outra, pero intento facer a análise para comprender cara a onde nos diriximos como sociedade e que clixés se están a romper un rostro para liberar a estética.
O orientalismo sempre estivo presente na moda occidental, pero recentemente hai unha asimilación cada vez máis patente, non só a nivel estético – non é raro atopar quimonos nas grandes tendas e transformalos estilismo que formen parte de nuestro día a día quitándole el puntito de “disfraz” – pero tamén negocios e mercadotecnia. Mira cara a Xapón e a China, que aínda que coas súas tremendas diferenzas comparten interese, non é só para a parte comercial (realización e venda) ou creativa de empresas pero tamén como forma de entender a moda.
Todo isto veu á mente ao pensar neste estilo.. Un “batiburrillo” con todo ese mundo asiático, pero non vestindo cos seus elementos tradicionais; en caso contrario recollendo algúns dos conceptos actuais que se están exportando – como por ejemplo el ao lecer (a tendencia de vestir roupa deportiva no día a día); perdendo o medo aos bordados ou estampados en cuestión de deseño; as producións masivas de produtos e marcas que trasladan cada vez máis as súas fábricas para baixar o prezo; liberación e liberdade estética (que podes apostar pola máis absoluta sinxeleza ou o exceso de Kawai); amor pola tecnoloxía e os seus avances; apego a marcas emblemáticas e logomanía; o novo aspecto do luxo e mesmo o momento comercial que revolucionou a forma de comprar en liña.
Aquí está todo mezclado y bajo una mirada “europea” para que veamos como convive sen chirriar, sen que pensemos que estamos fóra de lugar e sobre todo sen pensar no que pode implicar. Non se trata dunha mirada 100% con produtos asiáticos, por ejemplo los auriculares inalámbricos son de Sudio – una empresa sueca estupenda – pero con elementos que respiran esta nova tendencia. Es un estilismo que podría llevar Justin Bieber o un japonés cualquiera pero que he decidido llevar para traer esta reflexión sobre la mesa. ¿Es buena o mala esta “globalización de moda en todas sus vertientes? Lanzo a pregunta e sigo camiñando mentres atopo a resposta.
Zapatos: Adidas Superstar by JDSport (Aquí en branco) / Vero: Bershka (semellante aquí) / camiseta: Primark/ Cazadora: Zara / Gafas: Aliexpress / Auriculares: Vasa Bla dende Xuíz /
Busco tenis vermellos así. Gústame a combinación de vaqueiros con tenis vermellos. Parabéns polo blog!
Grazas! Pensei que unhas zapatillas vermellas non podían incluílas no meu día a día porque chaman moito a atención, pero con jeans e algo sinxelo encima, é máis fácil!